Origen del apellido Sequeiro.
Etimología:
1.- Lugar donde se ponen a secar leña, castañas, piezas de cerámica etc.
2.- Terreno de cultivo muy seco, que no es regado.
Toponímia del apellido Sequeiro
El apellido Sequeiro tiene posible origen toponímica.
en Galicia encontramos los siguientes lugares en Galicia encontramos las siguientes parroquias
con la grafía Sequeiró
- en la
parroquia de Santa María de Couso, en el municipio de A Estrada (Pontevedra).
con la grafía Sequeiro
- en la parroquia de Santa María de Carballido, en el municipio de A Fonsagrada (Lugo).
- en la parroquia de San Xiao de Narón, en el municipio de Narón (A Coruña).
- en la parroquia de Santa María Madanela de A
Valboa, en el municipio de Trabada (Lugo).
con la grafía O Sequeiro
- en la
parroquia de Santa María de O Sequeiro, en el municipio de Valdoviño (A Coruña).
con la grafía O Sequeiro
- parroquia de Santa María de O Sequeiro, en el municipio de Valdoviño (A
Coruña).
Distribución en Galicia del apellido Sequeiro.
En A Coruña: en los municipios de Ferrol (205), Narón (49), A Coruña (13) y Fene (8).
En Lugo: en el municipio de A Pontenova (15).
En A Coruña: en las comarcas de Ferrol (262) y A Coruña (13).
En Lugo: en la comarca de A Mariña Oriental (15).
Distribución en España del apellido Sequeiro.
en las provincias de A Coruña (183), Madrid (15), Asturias (9), Cádiz (5) y Valencia/València (5).
en las comunidades de Galicia (183), Comunidad de Madrid (15), Principado de Asturias (9), Andalucía (5) y Comunitat Valenciana (5).
Heráldica del apellido Sequeiro
Relación de escudos heráldicos o blasones del apellido Sequeiro
Armas:
1.- De gules, lis de oro, cantónado por cuatro cruces de san Andrés, de oro.
Nobiliaria del apellido Sequeiro
A GEG no distingue entre ambas grafias, y habla de un linaje de origen portugués que paso a la Galicia: "Fue su progenitor el caballero Fafes Luz, ricohome del Rei de Portugal Don Afonso Enrriques. Uno bisneto, Rodrigo de Sequeiros Fafes, cria para su hijo Xoan de Sequeiros, una casa solarenga perto de Valença del Minho. Un hijo déste, del incluso nombre Xoán, paso a Galicia para luchar al lado del conde de Camina. Pedro Madruga, contra Hernandez de Fusquella, casa con una hija del conde, lo cual de la la torre y quinta de Busten (hoy Santo Tomé, en Vigo) y las tierras añadidas, fundandose allá la primera casa solarenga de los Sequeiros de la Galicia.
En 1643, es hecho conde de Priegue por Filipe II descendientes de esta Casa gallega. Prueban nobleza repetidas veces en la Orden de Santiago. Y en 1807, Xosé Sequeiros Ramirez, natural de Cangas, hace provisión de fidalguia en la Real Cancilleria de Valladolid.
Datos en PARES del apellido Sequeiro
Relación de documentos encontrados en la Web del Portal de Archivos Españoles (PARES) de personas con el apellido Sequeiro, clasificadas ascendentemente por fecha.
Ejecutoria del pleito litigado por Antoni Benito Fontenla, como apoderado de su padre Pedro de Fontenla y Gil, vecino de la feligresía de San Pedro de Dimo (La Coruña), con Ignacio Calvo Cárdenas y por su fallecimiento Teresa Sequeiro, sobre la compañía a pérdidas o ganancias otorgada por los anteriores para el acopio y asiento de cantería y mamposteria y otros materiales para las obras civiles e hidraúlicas de fortificación de El Ferrol (La Coruña). 1798.
Datos en el ARG del apellido Sequeiro
Relación de documentos encontrados en el Archivo del Reino de Galicia, de personas con el apellido Sequeiro, clasificadas ascendentemente por fecha.
1.- JOSÉ NICOLÁS GÓMEZ DE LAÓN CON DON JUAN SEQUEIRO DE SOTOMAYOR, SOBRE REIVINDICACIÓN DE BIENES VINCULADOS POR DOÑA CLARA DE LAGO. 1755.
2.- AUTOS DE LA COMISIÓN EJECUTIVA DADA A PETICIÓN DE DON BLAS ANTONIO SEQUEIRO S Y MANUEL ANTONIO MACEIRA, ARRENDATARIOS DE LAS RENTAS DEL ARZOBISPO DE SANTIAGO EN LOS PARTIDOS DE PORRIÑO Y SANTIAGO DE PONTELLAS, EN EL PLEITO CON DIVERSOSDEUDORES, SOBRE EJECUCIÓN 1758.
3.- VICTORIO TEIJEIRO, COMO MARIDO DE CIPRIANA SEQUEIRO, CON ROSA VIZOSO. MISIÓN EN POSESIÓN DE LOS BIENES DE VÍNCULO Y MAYORZGO FUNDADO POR ANGELA DA CASA, MUJER DE NICOLÁS SEQUEIRO. 1832.
Mostramos los 3 documentos más antiguos encontrados en el ARG.
Linajes del apellido Sequeiro
CASA DE ANCEIS:
Realizadas por Juan Manuel Varela das Seixas, apoderado de Juan Manuel Varela Sarmiento; Juan Nepomuceno Ozores Sequeiros, Silvestre Francisco Pereiro, apoderado do Conde de Priegue e Manuel Fernández Iglesias, apoderado de Antonio Ozores Varela.
O vínculo da Penela foi fundado o 18 de agosto de 1598 por Juan Romero Bermúdez de Rioboo, dono da Casa e Fortaleza da Penela, sita en San Pedro de Silvarredonda, municipio coruñés de Ponteceso. A tódolos bens da Penela hai que suma-los que víncula o 11 de xullo de 1620 a súa dona, Constanza Gómez de Leis, bens que pasan ó seu fillo, Lorenzo Bermúdez de Castro, por morte do seu irmán Francisco.
Este Lorenzo Bermúdez de Castro, casado con María de Leis, é o pai de Carlos Bermúdez de Castro quen, a mediados do século XVII, casa con Andrea Becerra Villardefrancos, herdeira do vínculo de Anceis, fundado polo seu pai, Juan Becerra de Piñeiro, o 24 de maio de 1650. Será o seu fillo, Andrés Bermúdez de Castro, quen reúna na súa persoa ámbalas dúas casas que, a partires deste punto, van sempre unidas. O seu fillo, José Ventura Bermúdez de Castro, morreu (en 1736) sen descendencia, deixando como herdeira do vínculo á súa tía Francisca Bermúdez e Castro, dona da Casa de Fontán, casada con Benito Sarmiento Valladares, dono da Casa de Baión.
Desta rama xurde Juan Manuel Varela Sarmiento quen, xa en 1743, aparece como dono da Penela, Anceis e Fontán, que casa con Nicolasa Freire de la Concha, dona e señora de Fisteus.
É a neta de Juan Manuel e Nicolasa, María Pastoriza Varela Sarmiento, a que une todo o patrimonio da Penela, Anceis, Fontán, Fisteus e outras ó condado de Priegue, co seu matrimonio con Juan Nepomuceno Ozores Silva Sequeiros Sotomayor, Conde de Priegue xa en 1789.
CASA DA RIVA:
A súa descendente, María Josefa Benita de Aguiar Montenegro y Lema casou con Joseph Ozores Sequeiros Sotomayor, Conde de Priegue, no século XVIII, enlazando a súa familia coa condal, se ben non todo o seu patrimonio, que herda o seu irmán Manuel José de Aguiar Montenegro y Lemos, sucesor no vínculo e morgado fundado pola súa antepasada Mariana de Aguiar.
CASA DE AIÁN:
A Casa de Aián (Santiago de Sigrás, Cambre), xa aparece como tal a principios do século XVII. En concreto, Francisco de Miranes Villardefrancos fai unha mellora, que inclúe a Casa, o 19 de novembro de 1628, á súa filla María Jaspe Villardefrancos, casada con Rodrigo de Breijo y Aldao. Estes foron pais de Ángela Miranes, casada co rexidor Pedro Rosales y Francia, fundador á súa vez de varias capelanías. A súa única filla, Mª Ignacia Rosales y Aldao, casou con José Antonio de la Concha y Portillo, dono da Casa de Fisteus. Filla destes foi María Concepción de la Concha y Rosales, que reúne na súa persoa as casas de Aián e Fisteus. Cando a filla de María Concepción, Nicolasa Freire de la Concha, casou con Juan Manuel Varela Sarmiento, uníronse estas dúas casas ás da Penela, Anceis e Fontán, que levou despois Antonio María Varela Sarmiento Freire de la Concha, pai de María Pastoriza Varela Sarmiento, que casou con Juan Nepomuceno Ozores Sequeiros Sotomayor, Conde de Priegue, pasando estas casas a formaren parte da do Conde, á que seguirán unidas.
CASA DE PRIEGUE:
O vínculo de Santo Tomé vai medrando gracias ás aportacións feitas polos distintos membros da familia, fillos de Baltasar, como por exemplo Frai Antonio de Sotomayor, Arcebispo de Damasco e Fray Francisco de Sotomayor, Arcebispo de Charcas.
É o seu neto, Baltasar de Sequeiros Sotomayor y Silva, o que recibe do Rei Felipe IV, en 1643, o título de Conde de Priegue, título que permanece na familia ata a actualidade.
Ó longo da historia vai enlazando con outras casas: Joseph Ozores Sequeiros Sotomayor, Conde de Priegue, casa a comezos do século XVIII con María Josefa Benita de Aguiar Montenegro y Lema, da Casa Grande da Riva. O seu neto Juan Nepomuceno Ozores Silva Sequeiros casa con María Pastoriza Varela Sarmiento, herdeira das Casas da Penela, Anceis, Fontán e outras. O fillo deles, Antonio Ozores Varela, casa con María del Pilar Losada y Miranda, filla do Conde de Maceda e da Condesa de San Román, que trae ademáis a Casa de Xaz.
A todos estes bens únense, polo matrimonio de Francisco Javier Ozores Losada con Jesusa Pedrosa Álvarez-Maldonado, os da fortaleza do pazo do Val de Veiga.
Non obstante, este inxente patrimonio será dividido a finais do século XIX como consecuencia das disposicións que suprimiron os vínculos e morgados dictadas unhas décadas antes. Así, á morte do Conde, Francisco Javier Ozores Losada, o título e os bens tradicionalmente asociados a el quedarán en manos de Santiago Ozores Pedrosa, de quen descende o actual conde; a Torre de Celas será herdada por Juan Nepomuceno Ozores Pedrosa; mentres que Xavier accederá á propiedade do Pazo de Santo Tomé.
Comentarios en foros.xenealoxia.org
Opinión personal de Milleiro:
Tratase dun apelido galaigo-portugués. A distribución actual do apelido faime sospeitar que as grafias Sequeiros e Sequeiro non teñen nengunha relación. A grafia SEQUEIRO debe ter natureza toponímica, polo que se vé dalgun lugar de Ferrolterra e outra máis cativa en Trabada. A grafia SEQUEIROS ten dous grupos, os ourensáns semellan tomar o nome do lugar sito no concello de Coles. Os SEQUEIROS do Morrazo poderian ter orixe portuguesa.
Fuentes y bibliografía
Esta es la bibliografía que recoge el origen, significado, la historia, la distribución y otros datos del apellido Sequeiro empleados en la redacción de este artículo.
- RAG, Dicionario da Real Academia Galega,
,.
- Otero Pedrayo, R., Gran Enciclopedia Gallega,
Editorial Silverio Cañada, .
- Xunta de Galicia, Nomenclátor de Galicia,
Xunta de Galicia,.
- Boullón Agrelo, A.I.; Sousa Fernández, X., Cartografía dos apelidos de Galicia,
Instituto da Lingua Galega - USC, .
- INEbase, Aplicativo Apellidos,
INE, .
- ARG, Arquivo do Reino de Galicia,
Xunta de Galicia,.
- MCU, Portal de Archivos Españoles,
,.
- Cadenas y Vicent, Vicente de, Repertorio blasones comunidad hispánica,
Hidalguía. Instituto Luis de Salazar y Castro, .